Jestem właścicielem działki i stojącego na niej nie wykończonego domu jednorodzinnego. Budowę rozpocząłem w latach 60-tych po otrzymaniu zezwolenia. Ze względów rodzinnych musiałem przerwać budowę domu na etapie stanu surowego zamkniętego. Od tego czasu niektóre elementy (okna, dachówki itp.) uległy zniszczeniu. W tym roku wykonałem remont dachu z zamiarem dokończenia całej budowy. Czy mogę skorzystać z ulgi budowlanej i jakich formalności muszę dokonać, aby ulga ta mi przysługiwała? W urzędzie gminy dowiedziałem się, że powinienem uzyskać nowe pozwolenie na budowę. Czy oznacza to konieczność sporządzenia inwentaryzacji obecnego stanu, nowego projektu i dokumentacji domu?
Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie uzależnia prawa do odliczenia wydatków na wskazane w niej cele od uzyskania pozwolenia na budowę. Podatnik może skorzystać z „dużej ulgi mieszkaniowej”, jeżeli rozbudowuje dom, przed uzyskaniem pozwolenia na budowę. Wszelkie wydatki muszą być udokumentowane fakturą (rachunkiem) wystawionym przez podatnika VAT, nie zwolnionego z płacenia tej daniny (art. 26 ust. 6. ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych). Zezwolenie na budowę otrzymane w latach 60-ych jest już nieważne. Zgodnie z ustawą z dnia 7 lipca 1994 r.
Prawo budowlane rozpoczęcie budowy bez otrzymania decyzji o pozwoleniu na budowę (i poprzedzającej ją decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu) należy traktować jako samowolę budowlaną. W art. 48 zawarto bezwzględny nakaz przymusowej rozbiórki każdego obiektu realizowanego bez wymaganego pozwolenia na budowę. Tylko samowolna budowa zakończona przed 1 stycznia 1995 r. może w niektórych wypadkach zostać zalegalizowana na podstawie przepisów starego prawa budowlanego.
Biorąc powyższe pod uwagę, powinien Pan jak najszybciej złożyć w urzędzie gminy dokumenty niezbędne do uzyskania decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, a po jej otrzymaniu złożyć wniosek o wydanie decyzji o pozwoleniu na budowę. We wniosku o wydanie decyzji o warunkach zabudowy (art. 42 ust. 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym) inwestor powinien określić:
♦ granice terenu objętego wnioskiem,
♦ funkcję i sposób zagospodarowania terenu oraz charakterystykę zabudowy i zagospodarowania terenu,
♦ zapotrzebowanie na wodę, energię i sposób odprowadzania lub oczyszczania ścieków oraz inne potrzeby w zakresie infrastruktury technicznej, a w szczególnych wypadkach sposób unieszkodliwiania odpadów,
♦ charakterystyczne parametry techniczne inwestycji oraz dane charakteryzujące jej wpływ na środowisko lub jego wykorzystanie (jeżeli nie nałożono obowiązku wykonania oceny oddziaływania na środowisko).