Wiele osób na świecie marzy o własnym kącie. Jednym wystarczy malutkie mieszkanko w ogromnym wielorodzinnym domu. Inni marzą o wolno stojącym domku jednorodzinnym. Budownictwo jednorodzinne bardzo ewoluowało na przestrzeni wieków, aczkolwiek jego główne założenie jest wciąż takie samo. Jedna rodzina, czasem wielopokoleniowa zamieszkuje jeden budynek, złożony z licznych pomieszczeń pełniące funkcje mieszkalne i sanitarno – żywieniowe. Budynek wolno stojący jednorodzinny to tylko jeden z przedstawicieli bogatej rodziny tego działu budownictwa. Jest on najpopularniejszym przedstawicielem i za razem najchętniej wybieranym z pośród innych rozwiązań architektonicznych. Jednak zabudowa jednorodzinna może wyglądać zupełnie inaczej. Zgodnie z typologią budownictwa mieszkaniowego należy wyróżnić następujące typy: dom jednorodzinny, dom w zabudowie bliźniaczej, domy w zabudowie szeregowej i atrialnej. Te trzy ostatnie typy wskazują na potrzebę budownictwa jednorodzinnego w miastach. Ze względu na projekty urbanistyczne miast ich terytorium jest bardzo ograniczone, a w wyniku zapotrzebowania na jednorodzinną zabudowę, architekci wymyślili bardzo ciekawe i sprytne rozwiązania. Tak zwana zabudowa bliźniacza to dwa połączone ze sobą domy dla dwóch oddzielnie żyjących rodzin. Mimo, że są połączone jedną ścianą i dachem, są bardzo wyraźnie rozdzielone, na co wskazuje często osobny podjazd ogródek, czy garaż. W ten sposób mimo bliskości sąsiadów, można zachować charakter samodzielnego domu.
Samodzielność w jednorodzinnej zabudowie
